عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی


با شرایط بازار سازگاری داشته باشید

اتمام زمان اعتبار وکالت نامه تعویض پلاک و تمدید وکالت نامه در صورت ابطال

همانطور که می دانید اگر در مهلت تعیین شده برای تعویض پلاک اقدام نکنید اعتبار وکالت نامه شما تمام می شود و نیاز به یک وکالت نامه جدید برای شماره گذاری خودرو دارید.

زمان وکالت را طرفین معامله بایکدیگر مشخص می کنند و هیچ سازمانی نمی‌تواند زمان وکالت را کم یا زیاد کند.

به ‌محض اتمام مدت وکالت‌نامه اعتبار آن به اتمام می‌رسد و امکان تعویض پلاک با آن وکالت‌نامه ساقط می‌شود. تنظیم مجدد وکالت‌نامه مشمول هزینه خواهد بود بنابراین توصیه می شود که خریدار حتما در فرصت و مهلت تعیین شده برای تعویض پلاک اقدام کند.

یکی از مشکلات معاملات وکالتی همین مورد تعویض پلاک هست و اغلب توصیه می شود معاملات به صورت وکالتی انجام نشود.

غالباً بعد از انجام معامله خودرو، فروشنده در همان محل ثبت سند در دفتر اسناد رسمی ، وکالت‌نامه‌ای با وضعیت محدود و برای مدت‌زمانی کوتاه و محدود به خریدار می‌دهد تا از طریق آن، خریدار بتواند شخصاً برای تعویض به پلاک به مراکز تعویض پلاک مراجعه نماید.

از آنجا که حضور شخص فروشنده برای این نقل ‌و انتقال پلاک خودرو الزامی است. در واقع با اعطای این وکالت‌نامه الزام حضور فروشنده برطرف می‌شود و این موضوع برای تسهیل امور بوده است.

فروشنده در صورت عدم اعطای وکالت جدید یا عدم تعویض و فک پلاک از طریق دادگاه ملزم به فک پلاک و… می‌شود و وکالت را نمی‌شود بدون رضایت فروشنده تمدید کرد و این موضوع حتی با رأی دادگاه هم انجام نمی‌شود.

در صورتی که خریدار در مهلت مقرر اقدام به تعویض پلاک نکند، فروشنده باید مجدد برای تعویض پلاک به خریدار وکالت دهد یا خود فروشنده در محل تعویض پلاک حاضر و مدارک را امضا کند

به‌رغم هشدارهای پلیس راهور ناجا بسیاری از افراد نسبت به تعویض پلاک بی‌توجهند و آن را به زمانی دیگر موکول می‌کنند. تعویض پلاک خودرو به معنای فک پلاک قبلی و نصب پلاک جدید برای وسایط نقلیه است، این در شرایطی است که یکی از مشکلاتی که برخی از فروشندگان خودرو با آن درگیر می‌شوند عدم فک پلاک توسط خریدار جدید است.

به‌طوری‌که پس از معامله به‌رغم اینکه خریدار وکالت تعویض پلاک را از فروشنده دریافت می‌کند، ولی از تعویض پلاک امتناع کرده و با پلاک قبلی خودرو تردد می‌کند که این موضوع باعث می‌شود تا هرگونه تخلفات و حتی جرایمی که از سوی وی انجام می‌شود به پای مالک قبلی که پلاک وی هنوز روی خودرو نصب است نوشته شود.

در این بین هر چند پلیس نسبت به جرایمی که در این زمینه به وقوع می‌پیوندد به فروشندگان خودرو هشدار می‌دهد، اما برخی از آنها با اطمینان به خریدار در این زمینه کوتاهی می‌کنند. بر این اساس پلیس همیشه تاکید دارد که خریدار و فروشنده به‌صورت همزمان برای تعویض پلاک مراجعه کنند تا از وقوع جرایمی در این مورد جلوگیری شود. اما دادن وکالتنامه برای تعویض پلاک هم خود عامل ایجاد مشکلاتی است چراکه معمولا در زمان‌هایی که خریدار اقدام به اخذ وکالتنامه برای تعویض پلاک می‌کند، یا در این زمینه کوتاهی صورت می‌گیرد یا قصد اعمال مجرمانه با پلاک فروشنده را دارد.

در هر صورت بر اساس قانون از سال ۸۳، پلاک خودرو، عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی ملاک عمل بوده؛ به‌طوری‌که برابر با قانون راهنمایی و رانندگی، اگر فک پلاک قبلی و نصب پلاک جدید انجام نگیرد و خودرو توسط فروشنده به خریدار تحویل شود در این صورت از نظر سیستم شماره‌گذاری، مالک اصلی همچنان فروشنده بوده و تخلفات نیز به نام او ثبت و اعمال خواهد شد؛ بنابراین لازم است فروشنده و خریدار قبل از نقل و انتقال خودرو به همراه یکدیگر به یکی از مراکز تعویض پلاک یا راهنمایی و رانندگی مراجعه و نسبت به فک پلاک قبلی و نصب پلاک جدید به نام خریدار اقدام کنند. در این زمینه یک کارشناس آگاه به امور شماره‌گذاری خودرو عنوان می‌کند که با توجه به اینکه پلاک متعلق به خودرو نیست و مادام ‌العمر به نام شخص صادر می‌شود، به همین دلیل چنانچه تخلفی با پلاک قبلی صورت گیرد صاحب اصلی خودرو که اقدام به تعویض پلاک نکرده است باید پاسخگو باشد.

هزینه صدور وکالت‌نامه تعویض پلاک با کدام طرف معامله است؟

پرداخت هزینه محضر در خودرو عرفا به عهده فروشنده است و اگر فروشنده پرداخت نکند، خریدار می‌تواند بعد از پرداخت به فروشنده رجوع کند. اما اگر مهلت وکالت نامه تمام شود و خریدار در مهلت قانونی اقدام به تعویض پلاک نکند هزینه تمدید وکالت نامه بر عهده خریدار است.

همچنین هزینه تعویض سند به عهده خریدار است.

عدم تعویض پلاک توسط خریدار

حال اگر خریدار در مهلت معین اقدام به تعویض پلاک نکرد و برای تعویض پلاک پیگیری نمیکرد چه اقدامی می توان انجام داد؟

باید دادخواست الزام به فک پلاک تنظیم کنید و یا میتوانید دستور موقت مبنی بر توقیف خودرو بگیرید تا ایشان آمادگی خود را مبنی بر تعویض پلاک اعلام کنند.

استراتژی های معاملات الگوریتمی (Algorithmic Trading)

استراتژی های معاملات الگوریتمی (Algorithmic Trading)

معاملات الگوریتمی برای حذف فاکتورهای انسانی ایجاد شده اند و در عوض استراتژی های از پیش تعیین شده و مبتنی بر آمار را دنبال می کنند که با حداقل نظارت می توانند توسط رایانه هایی به صورت شبانه روزی اجرا شوند.

رایانه ها می توانند مزایای متعددی را نسبت به معامله گران انسانی ارائه دهند. برای مثال ، آنها می توانند در تمام طول روز و بی وقفه فعال باشند. آنها همچنین می توانند داده ها را به طور دقیق تجزیه و تحلیل کرده و به تغییرات در کسری از ثانیه پاسخ دهند. علاوه بر این ، آنها بر اساس آمار و بدون احساسات تصمیم می گیرند. به همین دلیل ، مدتهاست که بسیاری از سرمایه گذاران این موضوع را درک کرده اند که دستگاه ها با توجه به اینکه از راهکارهای صحیح استفاده می کنند ، می توانند معامله گرهای بسیار خوبی باشند.

اینگونه زمینه معاملات الگوریتمی تکامل یافته است. در حالی که این روش با معاملات کامپیوتری در بازارهای سنتی آغاز شد ، افزایش دارایی های دیجیتال و اکسچنج ها آن را به سطح جدیدی رسانده است. تقریباً به نظر می رسد که معاملات خودکار و کریپتوکارنسی ها برای تکمیل یکدیگر ساخته شده اند. درست است که کاربران همچنان باید استراتژی های خود را نیز به کار گیرند ، اما استفاده صحیح از این تکنیک ها می تواند به معامله گران کمک کند تا به راحتی معامله کنند و اجازه دهند ریاضیات بقیه کار را برایشان انجام دهند.

استراتژی های اولیه چیست؟

فلسفه های اصلی معاملات الگوریتمی حول محور استفاده از نرم افزار برای کشف فرصت های سودآور و استفاده از آنها با سرعتی که در توانایی انسان نیست می چرخد. متداول ترین روش ها عبارتند از معامله بر اساس مومنتوم (momentum trading) ، بازگشت به میانگین (mean reversion)، آربیتراژ (arbitrage) و انواع استراتژی های یادگیری ماشین (machine-learning) .

اکثر استراتژی های معاملات الگوریتمی بر شناسایی فرصت ها در بازار بر اساس آمار متمرکز هستند. انجام معاملات بر اساس مومنتوم (momentum trading) به دنبال پیروی از روندهای فعلی است. بازگشت به میانگین (mean reversion) به دنبال تفاوت های آماری در بازار است. آربیتراژ (arbitrage) به دنبال تفاوت در قیمت های نقدی در اکسچنج های مختلف است و استراتژی یادگیری ماشین (machine-learning) سعی دارد فلسفه های پیچیده تری را خودکار کند یا چندین مورد را با هم ادغام کند. هیچ یک از این موارد تضمینی ساده برای کسب سود نیستند و معامله گران باید درک کنند چه زمانی و کجا الگوریتم صحیح یا “ربات” را اجرا کنند.

معمولاً ربات ها در برابر داده های تاریخی بازار آزمایش شده اند ، که به آن امکان آزمایش سیستم در گذشته یا بک تستینگ (backtesting) گفته می شود. این امر به کاربران امکان می دهد استراتژی خود را بر روی اطلاعات گذشته سهام مختلف ارزیابی کرده و مشاهده کنند در صورت استفاده از این الگوریتم در گذشته چه سودی کسب شده است. برخی از ریسک های انجام این کار می تواند شامل “overfitting” یا بیش برازش باشد ، یعنی زمانی که یک ربات به خوبی تعمیم نیافته است و بر اساس داده های تاریخی اجرا می شود که به طور دقیق شرایط فعلی را منعکس نمی کنند ، بنابراین به یک استراتژی منجر می شود که نتیجه ای نخواهد داشت. برای مثال اگر شما یک ربات را در برابر داده های یک بازار صعودی طراحی و آزمایش کرده باشید ، اما آن را برای راه اندازی در یک بازار نزولی اجرا کنید. بدیهی است ، بازدهی مورد انتظار خود را نخواهید دید.

معامله بر اساس مومنتوم (momentum trading) چیست؟

مومنتوم تریدینگ مبتنی بر این منطق است که اگر یک روند غالب در بازار در حال حاضر قابل مشاهده باشد ، احتمالا آن روند حداقل تا زمانی که سیگنال ها نشان دهند به پایان رسیده است ، ادامه خواهد یافت.

ایده معامله بر اساس مومنتوم این است که اگر یک دارایی خاص چندین ماه در یک جهت حرکت کرده باشد ، پس با اطمینان می توان فرض کرد که این روند ادامه می یابد ، حداقل تا زمانی که داده ها برعکس این وضعیت را نشان دهند. بنابراین ، این طرح برای خرید در هر سقوط و قفل کردن سود در هر صعود ، و یا برعکس آن در صورت فروش ، برنامه ریزی شده است. البته ، معامله گران باید بدانند که چه زمانی یک بازار علائم بازگشت روند را نشان می عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی دهد ، در غیر این صورت این استراتژی می تواند خیلی سریع برعکس عمل کند.

همچنین لازم به ذکر است که معامله گران نباید استراتژی هایی را تعیین کنند که سعی در خرید و فروش در کف و سقف قیمتی دارند ، که به اصطلاح(catching the knife) نامیده می شود ، بلکه در سطحی که ایمن باشد اقدام به قفل کردن سود و خرید متقابل (buy back) کند. معامله الگوریتمی برای این اقدام ایده آل است ، زیرا کاربران می توانند درصدهایی را که می خواهند به راحتی تعیین کنند و کد بقیه کارها را انجام می دهد. با این حال اگر یک بازار به صورت جانبی (sideways) حرکت کند یا آنقدر بی ثبات باشد که روند مشخصی ایجاد نشده باشد استفاده از این تکنیک به تنهایی می تواند بی اثر باشد.

یکی از شاخص های عالی برای بررسی روند ، شاخص میانگین متحرک (moving average) است. درست همانطور عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی که از اسمش پیداست ، میانگین متحرک یک خط در نمودار قیمت است که میانگین قیمت یک دارایی را بیش از X روز (یا ساعت ، هفته ، ماه و غیره) نشان می دهد. غالباً مقادیری مانند ۵۰ ، ۱۰۰ یا ۲۰۰ روزه مورد استفاده قرار می گیرند ، اما استراتژی های مختلف به منظور پیش بینی معامله ، تایم فریم های مختلفی را بررسی می کنند.

به طور کلی ، هنگامی که قیمت پایین تر یا بالاتر از میانگین متحرک حرکت کند یک روند پرقدرت در نظر گرفته می شود و وقتی به میانگین متحرک نزدیک می شود یا از خط میانگین متحرک عبور می کند ، روند ضعیف در نظر گرفته می شود. علاوه بر این ، میانگین متحرک هایی که بر اساس دوره های زمانی طولانی تر انجام می شوند ، معمولاً نسبت به نمونه هایی که در بازه های کوتاهتر برای مثال طی ۱۰۰ ساعت انجام می شوند ، اطلاعات بیشتری را ارائه می دهند و برای بررسی روند مناسب ترند.

بازگشت به میانگین (mean reversion) چیست؟

بازگشت به میانگین به این واقعیت اشاره دارد که از نظر آماری ، قیمت دارایی باید به سمت میانگین قیمت تاریخی گرایش یابد. انحرافات شدید از این قیمت دلالت بر شرایط اشباع خرید (overbought) یا اشباع فروش (oversold) و احتمال وقوع بازگشت (reversal) دارند.

حتی در مورد یک دارایی مانند بیت کوین (BTC) ، که در واقع فقط در بازار نزولی قرار داشته است ، می توان سقف ها و کف های قیمتی قابل توجهی را مشاهده کرد که از مسیری که قیمت آن به طور تاریخی در آن قرار داشته منحرف می شوند. اغلب اوقات بازارها پس از مدت کوتاهی به سمت این میانگین قیمت می روند. الگوریتم ها با بررسی میانگین های طولانی مدت می توانند با اطمینان بگویند که انحراف شدید قیمت زیاد دوام نمی آورد و سفارشات معامله را آغاز کنند.

به عنوان مثال ، یک حالت خاص از این وضعیت، بازگشت انحراف معیار (standard deviation reversion) نامیده می شود و با یک شاخص به نام باندهای بولینگر (Bollinger Bands) اندازه گیری می شود. اصولاً ، این باندها به عنوان حد های صعودی و نزولی در انحراف از یک میانگین متحرک مرکزی عمل می کنند. وقتی حرکت قیمت به سمت یکی از این نقاط پیش می رود ، احتمال بازگشت قیمت به سمت مرکز وجود دارد.

البته یکی از بزرگترین ریسک هایی که در این وضعیت وجود دارد این است که الگوریتم نمی تواند تغییرات اساسی را به حساب آورد. اگر یک بازار به دلیل نقصی در دارایی پایه در حال سقوط باشد ، احتمال دارد روند قیمت هرگز بهبود نیابد یا حداقل این بهبودی به سرعت انجام نمی شود. در این حالت معامله گران باید شرایط خاصی که الگوریتم ها قادر به مشاهده و بررسی آن نیستند را نظارت و محاسبه کنند.

شکل دیگری از بازگشت به میانگین (mean reversion) ممکن است در چندین دارایی اتفاق بیفتد و استفاده از این روش معامله جفت (pairs trading) نامیده می شود. برای مثال می توانیم بگوییم دو دارایی به طور سنتی با یکدیگر همبستگی دارند. یعنی وقتی یکی از آنها افزایش می یابد ، از نظر آماری ، دیگری نیز صعود می کند. یک الگوریتم می تواند برای مشاهده ی یکی از این دارایی ها ایجاد شود، سپس براساس این احتمال که دارایی دیگر نیز به زودی از این روند پیروی می کند ، معامله را انجام دهد. استفاده از تایم فریم های کوتاهتر برای بررسی این تفاوت ها ماهیت خودکار این استراتژی را بسیار ارزشمندتر می کند.

آربیتراژ (arbitrage) چیست؟

آربیتراژ یک استراتژی است که از اختلاف قیمت یک دارایی در چندین بازار بهره می گیرد.

بعضی اوقات محصول مشابهی مانند کالا یا ارز می تواند به طور موقت در اکسچنج های مختلف قیمت متفاوتی داشته باشد. این می تواند فرصتی عالی جهت سودآوری برای کسانی باشد که قبل از اینکه تعادل قیمت ایجاد شود عملکردی سریع برای معامله بین این بازارها داشته باشند. برای این منظور ، یک الگوریتم می تواند برای بررسی دارایی های مختلف در بازارهای مختلف و آغاز معاملات به محض یافتن اختلاف قیمتی ایجاد شود.

این تکنیک چندان پیچیده نیست ، اما معامله گرانی که می توانند سریع ترین واکنش را داشته باشند ، نسبت به افرادی که کندتر هستند در این روش موفق تر عمل می کنند. این استراتژی برای معاملات فرکانس بالا (High Frequency Trading) قطعاً از مزیت قابل توجهی برخوردار است ، زیرا دقیقا معامله گرانی از این شرایط بازار استفاده می کنند که باعث شکاف و سقوط قیمت ها می شود.

استراتژی یادگیری ماشین (machine-learning) چیست؟

یادگیری ماشین و هوش مصنوعی معاملات الگوریتمی را به سطوح جدیدی سوق می دهند. نه تنها استراتژی های پیشرفته تر در این استراتژی قابل استفاده و انطباق هستند بلکه تکنیک های جدیدی مانند پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing) مقالات خبری نیز می تواند راه های بیشتری را برای دریافت اطلاعات ویژه ای در مورد حرکات بازار فراهم کند.

الگوریتم ها می توانند مطابق با استراتژی ها و داده های از پیش تعیین شده تصمیمات پیچیده ای بگیرند ، اما با یادگیری ماشین ، این استراتژی ها می توانند خود را بر اساس آنچه در واقع موفق عمل می کند ، بروزرسانی کنند. به جای منطق فازی اگر / آنگاه “if/then” ، یک الگوریتم یادگیری ماشین (ML) می تواند چندین استراتژی را ارزیابی کرده و معاملات بعدی را براساس بالاترین بازده ممکن اصلاح کند، در حالی که آنها همچنان کار خود را برای راه اندازی انجام می دهند ، این بدان معنی است که معامله گران حتی هنگامی که شرایط بازار فراتر از پارامترهای اولیه است ، می توانند به ربات خود اطمینان داشته باشند.

یکی از انواع محبوب استراتژی یادگیری ماشین ، (naive Bayes) نامیده می شود. در این تکنیک ، الگوریتم های یادگیری معاملات را بر اساس آمار قبلی و احتمال انجام می دهند. به عنوان مثال ، داده های تاریخی بازار نشان می دهد که بیت کوین (Bitcoin) پس از سه روز سقوط متوالی ، ۷۰ درصد رشد می کند. یک الگوریتم (naive Bayes) مشاهده می کند که طی سه روز اخیر کاهش قیمت رخ داده است و به طور خودکار سفارش امروز خود را بر اساس احتمال افزایش قیمت اجرا می کند. این سیستم ها بسیار قابل تنظیم هستند و همه معامله گران این اختیار را دارند که پارامترهای خود را برای مواردی مانند نرخ ریسک و پاداش تعیین کنند و هنگامی که از میزان تعادل راضی بودند ، می توانند اجازه دهند با حداقل تداخل کار کند.

یکی دیگر از مزایای استراتژی (ML)، توانایی ماشین آلات برای خواندن و تفسیر گزارش های خبری است. با اسکن کلمات کلیدی و در اختیار داشتن استراتژی های مناسب ، این نوع رباتها هنگام انتشار خبرهای مثبت یا منفی در عرض چند ثانیه می توانند معامله کنند. بدیهی است که فقط به نسبت منطق موجود در سیستمشان دقیق عمل می کنند و در نتیجه اجرای آنها دشوار است اما با این حال در زمینه تنظیم صحیح ، نسبت به سایر معامله گران برتری دارند.

توجه داشته باشید که این یک روش پیشرو در معاملات خودکار است. بنابراین ، یافتن ربات هایی که در این زمینه کار می کنند ممکن است دشوارتر باشد یا هزینه دسترسی بیشتری داشته باشند ، و یا نسبت به بعضی از تکنیک هایی که بیشتر آزمایش شده اند کمتر قابل پیش بینی باشد.

تعقیب سفارش (order chasing) چیست؟

تعقیب سفارش عبارت است از بررسی سفارشات خاص و بسیار بزرگ و سپس تلاش برای حرکت سریع بر اساس این فرض که این امر در نهایت منجر به حرکت بیشتر قیمت ها خواهد شد.

معمولاً ، توانایی پیش بینی یک سفارش بزرگ از سوی معامله گر ، به نوعی به اطلاعات داخلی نیاز دارد ، و انجام معاملات با چنین اطلاعاتی به طور کلی غیرقانونی است. با این حال ، برخی از معامله گران فرکانس بالا (high-frequency traders) روش های قانونی را برای گرداوری داده ها از فروم های معاملاتی خارج از بورس (over-the-counter) به نام “Dark Pools” پیدا کرده اند. این نوع از فروم های معاملاتی لازم نیست داده های سفارش خود را مانند اکسچنج ها ارائه دهند که در نهایت حرکتشان در بازار به تأخیر بیفتد. با جمع آوری و پیاده سازی این داده ها سریع تر از یک معامله گر ، کاربران این تکنیک می توانند مزیت بزرگی نسبت به افراد دیگر داشته باشند.

به عنوان مثال ، می بینید که یک سفارش فروش عظیم در یک دارک پوول (Dark Pool) اجرا می شود. این موضوع به شما می گوید که به زودی با ارسال این اطلاعات به بازار ، بسیاری از فروشندگان کوچک تر احتمالاً با انجام سفارشات خود به آن واکنش نشان می دهند. از آنجا که می توان این موضوع را پیش بینی کرد ، می توانید از این موج فراتر روید و جزو اولین کسانی باشید که برای فروش اقدام می کنند ، به این معنی که هنگام کاهش هیجانات می توانید به راحتی برای خرید متقابل (buy back) اقدام کنید. تا زمانی که داده ها از طریق کانال های مناسب جمع آوری شده باشند، این روش غیرقانونی نیست و بسیاری از معامله گران الگوریتمی این روش را برای استراتژی انتخاب خود کرده اند.

از کجا می توانم برای انجام معاملات الگوریتمی کریپتوکارنسی اقدام کنم؟

وب سایت های بسیاری وجود دارند که انواع مختلفی از الگوریتم های معاملاتی را ارائه می دهند ، که می توانید از طریق آن به اکسچنج دارایی دیجیتال مورد نظر خود متصل شوید.

سرویس های بسیار اندکی وجود دارند که می توانند به سرعت امکان انجام معاملات الگوریتمی را برای شما فراهم کنند. سایت هایی مانند (TradeSanta) ، (Bitsgap) و (Cryptohopper) همه انواع مختلفی از حساب ها را ارائه می دهند که بسته به اینکه چه ابزارهایی در دسترس هستند ، می توانند از انواع مختلف تا قیمت های مختلف را در بر بگیرند. برای مبتدیان ، یک حساب کاربری رایگان برای شروع گزینه های زیادی را ارائه می دهد ، اما اگر می خواهید حرفه ای تر عمل کنید ، حساب های پرداختی می توانند بسیار مفید باشند.

این سایت ها به طور کلی آموزش و مطالب دیگری را نیز ارائه می دهند تا بتوانید برای یافتن ربات ها و راهکارهای مناسب اطلاعات لازم را کسب کنید. با وجود این که سرویس ها با تمامی اکسچنج ها سازگار نیستند ، اما متوجه خواهید شد که اکثر آنها تقریباً از بزرگترین و محبوب ترین اکسچنج های موجود پشتیبانی می کنند. برخی حتی برای استفاده از ربات های خود در ارتباط با یک پلتفرم خاص پروموشن های ویژه ای دارند ، بنابراین کاربران گزینه های زیادی برای انتخاب خواهند داشت.

مسلما تکنیک ها و سرویس های بیشتری نیز برای استفاده وجود دارد ، اما این راهنما اصول لازم را برای شما فراهم کرده است تا با معاملات الگوریتمی آشنا شوید. آهسته پیش بروید و تا جای ممکن اطلاعات کافی را کسب کنید تا در نهایت یک استراتژی خودکار که برای شما مناسب است را پیدا کنید.

چهار دلیل شکست معامله گران فارکس

با درود فراوان، در این مقاله با شما خواهم بود تا چهار دلیل شکست معامله گران فارکس رو خدمت شما بگم تا با استفاده از اونها بتونید در این بازار پرسود، کم‌ترین ضرر رو متحمل بشید.

درسته که خطای انسان ریشه در مسائل مختلفی داره، اما یک معامله‌گر بدترین دشمن خودش به حساب میاد. شاید بگید چرا بدترین دشمن؟! این‌طور باید بگم که دلیل ضرر مالی و شکست معامله‌ گران فارکس خیلی ساده‌س؛ مقصر اصلی خود معامله‌گران هستند.

برای این‌که دلیل موفقیت معامله گران در بازار فارکس رو بیشتر متوجه بشید، مقاله پنج راه موفقیت در بازار فارکس که باید بشناسید رو مطالعه کنید. البته که انتخاب کارگزار مناسب می‌تونه نقش کلیدی رو در موفقیت یک معامله‌گر بازی کنه، اما تجارت مالی مخصوصا در بازارهای ارز نیازمند برنامه‌ریزی طولانی مدت و دقیق در سطوح مختلف هست.

باید بدونید که یک معامله‌گر بدون درک اصول اولیه بازار و تحلیل مداوم این محیط به اصطلاح بی‌ثبات، نمی‌تونه شروع به معامله کنه. حالا در ادامه چند پیشنهاد برای افرادی که قصد معامله در بازار فارکس رو دارند ارائه خواهم کرد تا بتونند با استفاده از اونها از ضرر مالی احتمالی جلوگیری کنند.

بیش از حد معامله نکنید!

چهار دلیل شکست معامله گران فارکس

بیش از حد معامله نکنید

معامله‌ بیش از حد و انجام معاملات خیلی بزرگ و مکرر از شایع‌ترین دلایل شکست معامله‌گران فارکس محسوب میشه. حالا دلیل این همه معامله بیش از حد چیه؟ نداشتن سرمایه کافی، داشتن اهداف سود غیرواقعی در سر معامله‌گر و از همه مهم‌تر اعتیاد به بازار از دلایل معامله بیش از حد در این بازار هست. بیشتر معامله‌گران در جریان هستند که بدون پول نمیشه کسب درآمد کرد.

یکی از مزایای فارکس دسترسی به حساب‌های اهرمی بسیار بالاست. با توجه به این مورد معامله‌گرانی که سرمایه کمی هم دارند می‌تونند با پیش‌بینی قیمت دارایی‌های مالی، سود زیادی رو کسب کنند و یا برعکس متحمل ضرر زیادی بشن.

با این وجود داشتن سرمایه کافی در یک حساب تجاری، شانس معامله‌گر رو توی سودآوری دراز مدت به طور قابل توجهی افزایش میده و از فشار روانی در حین معامله کم می‌کنه.

وقتی سرمایه کافی وجود داشته باشه، نتیجه این میشه که معامله‌گران بخش کوچیکی از سرمایه خودشون رو توی یک معامله ریسک می‌کنند و در عین حال به سود قابل توجهی می‌رسند.

حالا حتما می‌پرسید که چقدر سرمایه برای این کار لازم داریم؟

0.01لات(هر لات به معنی صدهزار) حداقل حجم معاملاتی هست که بروکرها ارائه می‌کنند. البته باید بگم معامله در حجم کم تنها راه کم کردن ریسک نیست. مبتدیان و معامله‌گران هر دو باید به فکر تعیین حد عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی ضرر(Stop-Loss) برای خودشون باشند.

قاعده کلی ریسک برای معامله‌گران تازه کار حداکثر یک درصد از کل سرمایه در هر معامله‌س. اگه معامله‌گران تازه کار با سرمایه‌ای بیشتر از این میزان معامله کنند، احتمال ضرر اونها به شدت افزایش پیدا می‌کنه. استفاده متعادل و با احتیاط از اهرم توی معاملات کوچیک روش خوبی برای حفظ سرمایه در درازمدت هست.

همون‌طور که گفتم اعتیاد داشتن به معامله یکی دیگه از دلایل ضرر مالی معامله‌گران فارکس هست. اونها همش قیمت‌ها رو دنبال می‌کنند. معامله در بازه‌های زمانی کوتاه با جفت ارزهای متغیر در بازاری که مدام در حال افزایش هست، ممکنه در فرد معامله‌گر آدرنالین زیادی رو ترشح کنه و باعث ایجاد هیجان زیادی در اون بشه.

البته همون‌طور که می‌دونید اون طرف قضیه هم خیلی مهمه و اگه بازار در جهت غیرمنتظره حرکت بکنه، امکان ایجاد استرس زیاد وجود داره. معامله‌گران همیشه باید یک استراتژی خروج واضح داشته باشند تا اگه هیچ چیزی طبق برنامه پیش نرفت از این سناریو جلوگیری کنند.

معامله‌گران باهوش در این مواقع می‌دونند که نباید برای هر چیزی ریسک بکنند و هر اقدامی ارزش ریسک کردن نداره. اونها کاملا می‌دونند الان زمان درستی هست برای این‌که از معامله دست بکشند و به فکر حفظ مانده حساب خودشون باشند. شما به عنوان یک معامله‌گر باید بدونید که فردا هم به بازار دسترسی دارید و امکان فرصت‌های تجاری جدید برای شما وجود داره.

اگه در جایگاه معامله‌گر صبر و شکیبایی رو به عنوان قدرت خودتون ببینید و فکر نکنید که یک ضعف از طرف شماست، خیلی زود به درصد بالایی از معاملات سودآور دست پیدا خواهید کرد. شاید پیش خودتون فکر کنید این حرف من تناقض داره! اما گاهی اوقات امتناع از ورود به بازار، بهترین روش برای سودآوری یک معامله‌گر فارکس محسوب میشه.

با شرایط بازار سازگاری داشته باشید

 دلیل شکست معامله گران فارکس

با شرایط بازار سازگاری داشته باشید

یکی دیگه از دلایل ضرر و شکست معامله‌ گران فارکس داشتن این تصور غلط هست که با داشتن یک استراتژی تجاری اثبات شده، میشه به تعداد زیادی از معاملات سودآور دست پیدا کرد.

بازارها بی‌ثبات هستند؛ اما باید بدونید که در بازار ثابت و یکنواخت هم نمیشه معامله کرد.

بنابراین بخاطر همین بی‌ثباتی بازار، معامله‌گران باید بتونند تغییرات بازار رو ردیابی کرده و خودشون رو با هر تغییری وفق بدن.

شاید بگید که این تغییرات ما رو در معرض ریسک‌های جدیدی قرار میده، کاملا درسته! اما بخاطر همین تغییرات فرصت‌های جدیدی هم بوجود میان.

یک معامله‌گر حرفه‌ای و زبردست به جای ترس از این تغییرات باید از اونها بیش‌ترین بهره لازم رو ببره.

نوسانات بازار تاثیر زیادی روی عملکرد تجاری داره. یک معامله‌گر باید جدیدترین نشریات مالی رو بررسی کنه و با دونستن میانگین ناپایداری، بتونه بازار روندی (Trending Market) رو به خوبی از بازار بی‌خطر (Ranging Market) تشخیص بده.

معامله‌گران باید نسبت به این مسئله آگاه باشند که نوسانات بازار ممکنه در طی ساعت‌ها، روزها، ماه‌ها و حتی سال‌ها پراکنده بشه. یک معامله‌گر همیشه باید از استراتژ‌ی‌ای پیروی کنه که مطابق با نوسانات موجود در شرایط کنونی بازار باشه.

پیگیری نشریات مالی از اهمیت بالایی برخورداره حتی اگه استراتژی منتخب اصولی نباشه. تصمیمات سیاست پولی مثل نرخ بهره و یا اطلاعات اقتصادی در مورد بیکاری و اعتماد مصرف‌کننده، می‌تونه تمایل جامعه تجاری رو دچار تغییر کنه.

جالبه بدونید واکنش بازار به این حوادثی که اشاره کردم، تاثیر زیادی روی عرضه و تقاضای ارزهای مربوطه میذاره. نهایتا، اگه نتونیم بازارهای گرایشی رو از بازارهای بی‌ثبات تشخیص بدیم، باعث اعمال ابزار تجاری اشتباه در زمان نامناسب میشه که این موضوع می‌تونه ضربه زیادی به ما وارد کنه.

مدیریت ریسک قوی داشته باشید

چهار دلیل شکست معامله گران فارکس

مدیریت ریسک قوی داشته باشید

مدیریت ریسک نامناسب باعث میشه تا معامله‌گران فارکس به سرعت دچار ضرر مالی بشن. این‌که پلتفرم‌های تجاری مجهز به مکانیسم‌های اتوماتیک حد سود(Take-Profit) و حد ضرر(Stop-Loss) هستند به هیچ وجه اتفاقی نیست.

تسلط روی اونها به حد قابل توجهی شانس معامله‌گران رو برای موفق شدن افزایش میده. معامله‌گران نه‌تنها باید از وجود این مکانیسم‌ها مطلع باشند، بلکه باید بتونند اونها رو به شکل درست و مطابق با نوسانات بازار به کار بگیرند. توجه به نسبت ریسک به ریوارد یکی از مهم‌ترین بخش‌های یک مدیریت ریسک خوب به حساب میاد.

نسبت ریسک/پاداش یک معیار سنجشی هست که توی برنامه‌ریزی به معامله‌گران کمک می‌کنه تا بدونند اگه معامله طبق برنامه پیش بره چقدر سود و اگه طبق برنامه پیش نره چقدر ضرر می‌کنند.

از یک برنامه تجاری پیروی کنید

 شکست معامله گران فارکس

از یک برنامه تجاری پیروی کنید

خُب معامله‌گران فارکس به چه علت‌های دیگه‌ای ضرر می‌کنند؟ به نظرم دیدگاه ضعیف و ناتوانی در آمادگی برای شرایط فعلی بازار توی این موضوع نقش مهمی داره.

به شما توصیه اکید دارم که با تجارت مالی مثل یک نوع کسب‌و کار برخورد کنید، چون واقعا همین‌طوره.

هر پروژه تجاری جدی، به یک برنامه جدی تجاری نیاز داره. یک معامله‌گر حرفه‌ای باید با تلاش و صرف وقت یک استراتژی تجاری کامل برای خودش مهیا کنه.

یک برنامه تجاری در کم‌ترین حالت باید نقاط بهینه ورود و خروج معاملات، قوانین مدیریت پول و نسبت ریسک/پاداش رو در نظر بگیره.

معامله‌گران فارکس به دو دسته تقسیم میشن:

دسته اول از بازار سهام و بازارهای مالی دیگه، رانده شده و بخاطر شرایط تجاری بهتر و یا سرمایه‌گذاری‌ دارایی‌های خودشون به فارکس رو آوردن. دسته دوم معامله‌گران تازه کاری هستند که از قبل توی هیچ بازار مالی‌ای معامله نداشتند.

کاملا طبیعی به نظر می‌رسه که دسته اول بخاطر تجربه‌ا‌ی که دارند، توی معاملات فارکس موفقیت بیشتری رو بدست بیارن. اونها جواب سوالاتی که برای معامله‌گران تازه کار پیش میاد رو به خوبی می‌دونند! سوالاتی مثل چرا معامله‌گران فارکس شکست می‌خورند؟ یا چرا همه‌ی معامله‌گران دچار شکست میشن؟ دلیل شکست معامله گران فارکس توی جیب اون هاست.

نکته مهم اینجاست که معامله‌گران با تجربه در قبال سود انتظاراتی واقع‌بینانه دارند. انتظارات واقع‌بینانه بعضی از فشارهای روانی تجارت رو کم می‌کنه.

در این بین بعضی از معامله‌گران با تجربه هم هستند که توی معامله غرق احساسات‌شون میشن و پشت سر هم تصمیمات اشتباه می‌گیرند. این موضوع از مهمترین دلیل شکست معامله گران فارکس هستش.

نکته‌ای که باید معامله‌گران تازه کار بدونند این هست که نمیشه در بازار فارکس به سرعت ثروتمند شد. فارکس هم مثل هر تجارت یا شغل دیگه‌ای، دوره‌های خوب و بد همراه با ریسک و پاداش داره.

بهترین متحد شما در این کار صبر و یکپارچگی شماست. نیازی نیست معامله‌گر توی یک یا دو معامله بزرگ حتما به ثروت کمی برسه. چون این موضوع به عادت بد تجاری و ضرر قابل توجهی در طول زمان تبدیل خواهد شد.

بهترین گزینه برای شما، رسیدن به نتایج مثبت از طریق معاملات کوچیک‌تر در طول ماه‌ها و سال‌هاست. امیدوارم از مقاله چهار دلیل شکست معامله گران فارکس بهره لازم رو برده باشید و باعث افتخار ماست که نظرات خودتون رو با مجموعه آموزش فارکس به اشتراک بذارید.

قانون ترک کار؛ نحوه شکایت کارفرما

قانون ترک کار

برای پایان‌دادن به قراردادها باید قوانین و مقررات مربوط به آن را رعایت کنید. قراردادهایی که با شرکت‌ها و مؤسسات مختلف امضا می‌کنید هم از این قاعده مستثنا نیستند، بنابراین نمی‌توانید بعد از توافق با شرکتی برای انجام کاری ناگهانی و بدون هیچ مقدمه‌ای تعهدات خود را زیر پا بگذارید و از کار برای آن شرکت انصراف بدهید. در این مقاله، درباره مفهوم ترک کار و تفاوتش با غیبت کاری یا خاتمه قرارداد می‌گوییم. پس از آن، قانون ترک کار، عواقبی که برای آن پیش‌بینی شده است و نحوه شکایت کارفرما از ترک کار را بررسی می‌کنیم. در پایان هم به ۱۰ سؤال رایج درباره قانون ترک کار عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی اداره کار پاسخ می‌دهیم.

مفهوم ترک کار چیست؟

بر اساس ماده ۲۵ قانون کار: «هرگاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین منعقد شده باشد، هیچ یک از طرفین به‌تنهایی حق فسخ آن را ندارد.»

همچنین مطابق بند اول دستورالعمل شماره ۱۷ روابط کار که وزارت کار و امور اجتماعی در سال ۱۳۹۰ صادر کرده است: «ترک کار عبارت است از فسخ یک‌جانبه قرارداد کار از طرف کارگر بدون مجوز قانونی. برای محقق‌شدن ترک کار، کارگر می‌باید قصد و نیت انجام چنین عمل حقوقی را داشته باشد، بنابراین در صورتی که قصد و نیت فسخ قرارداد وجود نداشته باشد، عمل انجام‌شده (عدم حضور در کارگاه) ترک کار محسوب نمی‌شود.»

به‌زبان ساده‌تر، ترک کار مربوط به زمانی است که بدون اطلاع‌دادن به کارفرما و شرکتی که برای آن کار می‌کنید، یک‌طرفه و بدون هیچ دلیل موجه و قانونی از ادامه همکاری خودداری کنید.

تفاوت غیبت کاری و ترک کار چیست؟

حضورنیافتن در محل کار همیشه به‌معنای انصراف از ادامه همکاری نیست. گاهی اوقات ممکن است فرد به بیماری سختی مبتلا شود یا مشکلات مختلف مانع از این شوند که به‌موقع و مثل همیشه در محل کار حاضر شود. در این مواقع، به عملی که فرد انجام می‌دهد ترک کار نمی‌‌گویند، بلکه غیبت کاری محسوب می‌شود.

بر اساس بند سوم دستورالعمل شماره ۱۷ وزارت کار و امور اجتماعی: «تفاوت غیبت با ترک کار در این است که در غیبت قصد فسخ قرارداد وجود ندارد.» به‌زبان ساده‌تر، هنگام غیبت کاری، قصد ندارید که از کارتان استعفا بدهید، بلکه فقط مشکلی پیش آمده است و به‌دلیل این مشکل نتوانسته‌اید در موعد مقرر در محل کارتان حاضر بشوید یا سفارش کارفرما را انجام بدهید. بنابراین همه‌چیز به نیت‌تان بستگی دارد. البته گاهی ممکن است که غیبت طولانی‌مدت در محل کار نشانه‌ بی‌تمایلی به ادامه همکاری باشد. بررسی و تشخیص این موضوع بر عهده مرجع حل اختلاف میان کارگر و کارفرما یا همان اداره کار است.

تفاوت خاتمه قرارداد کار و ترک کار چیست؟

قراردادهای کاری تا ابد ادامه پیدا نمی‌کنند و ممکن است بنا به شرایطی این قراردادها به‌اصطلاح خاتمه یابند. در ماده ۲۱ قانون کار، درباره این شرایط صحبت شده است. شرایطی که طبق این ماده قانونی باعث خاتمه قراردادهای کاری می‌شوند عبارت‌اند از زمانی که کارگر:

  • فوت کند؛
  • بازنشسته‌ شود؛
  • ازکارافتاده شود؛
  • استعفا بدهد.

به‌علاوه، در این مواقع نیز قرارداد خاتمه پیدا می‌کند:

  • زمان قرارداد کار با مدت موقت تمام شود و به صورت صریح یا ضمنی تمدید نشود؛
  • پایان‌یافتن کار در قراردادهایی که برای انجام کار معینی منعقد شده‌اند.

در تبصره این ماده نیز برای استعفای کارگر شرایطی تعیین شده است. طبق این تبصره، کارگری که قصد استعفا از کارش را دارد باید موضوع را از یک‌ ماه قبل به صورت کتبی به کارفرمایش اطلاع بدهد. رعایت قوانین و عرف کاری برای استعفا به شکلی مناسب، در وجهه حرفه‌ای شما و دریافت توصیه‌نامه از شرکت‌ها تأثیر‌گذار است.

در نتیجه اگر کسی بدون اعلام قبلی کارش را انجام ندهد یا محل کارش را برای همیشه ترک کند، مشمول قانون ترک کار می‌شود و باید عواقب قانونی‌اش را متحمل شود.

ترک کار چه عواقب قانونی‌ای دارد؟

همان‌طور که پیش از این گفتیم، وزارت کار و امور اجتماعی در سال ۱۳۹۰ دستورالعملی درباره مقررات ترک کار صادر کرده است. بر اساس بندهای چهارم و پنجم این بخش‌نامه، در صورتی که کارگری ترک کار کند، مستحق دریافت مزایای پایان کار و حق سنوات نیست.

حق سنوات به مبلغی گفته می‌شود که مطابق با ماده ۲۴ قانون کار، کارفرما در پایان هر سال موظف به پرداخت آن است. این مبلغ برابر با حقوق یک ماه کارگر است.

بندهای چهارم و پنجم از دستورالعمل شماره ۱۷ روابط کار تا زمانی معتبر بود که هیئت عمومی دیوان عدالت اداری کشور در این خصوص حکمی نداده بود. این هیئت عمومی در اسفندماه سال ۱۳۹۵ در پاسخ به دادنامه شماره ۱۳۴۹، ۱۳۴۸، ۱۳۴۷، در حکمی بندهای چهارم و پنجم دستورالعمل وزارت کار را باطل اعلام کرد.

بنابراین در حال حاضر، کارفرما وظیفه دارد که مزایای پایان کار و حق سنوات پایان خدمت کارکنانش را نسبت به مدت زمانی که برایش کار کرده‌اند تمام و کمال بپردازد. کارکنان هم طبق قراردادشان موظف به انجام تعهداتشان هستند و در صورت ترک کار و عدم انجام به‌موقع وظایفشان باید خسارات واردشده به کارفرما را جبران کنند.

نحوه شکایت کارفرما از ترک کار

طبق قوانین کار و تأمین اجتماعی، در صورتی که کارگر بدون هیچ دلیل و مدرک قانونی محل کارش را ترک کند، کارفرما این حق را دارد که از او شکایت کند. مرجع شکایت کارفرما از این مسئله، اداره کار است. چون کارفرما اصطلاحا مدعی پرونده است، باید برای اثبات ادعایش دلایل و مدارک مربوط به ترک کار کارکنانش را به مرجع حل اختلاف یا همان اداره کار ارائه بدهد. پس از آن، به پرونده رسیدگی می‌شود و حکم نهایی مبنی بر ترک کار یا عدم ترک کار کارگر صادر خواهد شد.

اخراج کارمند

پاسخ به سؤالات رایج درباره قانون ترک کار

تا اینجا با مفهوم ترک کار و قوانین مربوط به آن آشنا شدیم. در ادامه، به ۱۰ سؤال رایج در این زمینه پاسخ می‌دهیم.

– آیا عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی مشکلات میان کارگر و کارفرما دلیل موجهی برای ترک کار کارگر است؟

در روابط کاری هم مانند روابط دیگر، ممکن است مشکلات شخصی و کاری به وجود بیایند. چنین مشکلاتی دلیل موجه و قانونی برای انجام‌ندادن وظایف شغلی و ترک کار نیستند. در صورتی که اختلافی میان کارگر و کارفرما پیش بیاید، باید مسئله را از طریق مراجع دارای صلاحیت حل و فصل کنند.

– مهلت اعلام ترک کار چقدر است؟

طبق ماده ۲۱ قانون کار، کارگر باید ۳۰ روز پیش از آنکه محل کارش را ترک کند، استعفایش را به کارفرما اعلام کند. این مدت مهلتی است که برای اعلام ترک کار معتبر است.

– در صورتی‌ که کارفرما از همان روز اول با ترک کار کارگر موافقت نماید، آیا لازم است که کارگر همچنان تا یک ماه به کارش ادامه بدهد؟

خیر. اگر کارفرما از همان روز اول با استعفا موافقت کند، دیگر نیازی به ادامه کار نیست. مهلت یک‌ماهه که در قانون ترک کار مشخص شده برای این است که استعفای کارگر باعث ضرر و زیان کارفرما نشود. بنابراین اگر کارفرما از همان روز اول با توجه به شرایط کار با استعفا موافقت کند، قطع همکاری کارگر اشکالی ندارد.

– اگر کارفرما کارگرش را بیمه نکند، کارگر مجاز به ترک کار است؟

بر اساس قوانین کار و تأمین اجتماعی، یکی از وظایف کارفرما در مقابل کارگران این است که آنها را بیمه کند. در صورت تخلف کارفرما، کارگران می‌توانند نزد اداره کار شکوائیه‌ای با موضوع عدم پرداخت حق بیمه تنظیم کنند، اما مجاز به ترک کار بدون اطلاع قبلی نیستند.

– در چه صورتی کارگر بابت ترک کار مسئول نیست؟

بر اساس قانون ترک کار تامین اجتماعی، کارگر باید ۳۰ روز قبل از ترک محل کار موضوع را به کارفرما اطلاع بدهد و استعفایش را کتبی یا شفاهی اعلام کند. بعد از اعلام استعفا هم باید ۳۰ روز صبر کند و به کارش ادامه بدهد. پس از پایان این مدت، عدم حضور کارگر در محل کار ترک کار محسوب نمی‌شود و کارگر مسئولیتی ندارد.

– اگر بعد از استعفا پشیمان شویم، تکلیف چیست؟

بر اساس ماده ۲۱ قانون کار، در صورتی‌ که کارگر تا ۱۵ روز بعد از استعفا منصرف شود، می‌تواند استعفایش را پس بگیرد و به همکاری‌اش ادامه بدهد.

– پس از آنکه کارفرما از کارگر به دلیل ترک کار شکایت کند، چه اتفاقی می‌افتد؟

در‌ صورتی‌ که عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی کارگر به وظایف شغلی‌اش عمل نکند یا بدون دلیل موجه در محل کارش حاضر نشود، کارفرما این حق را دارد که با ارائه دلایل و مستندات به اداره کار مراجعه و علیه کارگر شکایت کند.

پس از آن، موضوع ابتدا در هیئت تشخیص این اداره مطرح می‌شود. در این مرحله و پیش از انجام هر کاری، هیئت تشخیص تلاش می‌کنند تا میان کارگر و کارفرما سازش ایجاد کنند. در‌ صورتی‌ که تلاش‌شان بی‌نتیجه باشد و مسئله حل‌وفصل نشود، جلسه دادرسی تشکیل خواهد شد. در این جلسه، دلایل و شواهد دو طرف بررسی می‌شود و پس از آن رأی نهایی صادر خواهد شد.

– اگر میان کارگر و کارفرما به‌دلیل عدم پرداخت حقوق اختلاف پیش بیاید، آیا کارگر مجاز به ترک کار است؟

خیر. اختلاف در این موارد باید از طریق مراجع دارای صلاحیت حل‌وفصل شود. چنین اختلافاتی به‌خودی‌خود مجوزی برای ترک کار، آن هم بدون اطلاع‌دادن به کارفرما، نیست.

– کارگر قبل از زمان تعیین‌شده در قرارداد، در محل کار حاضر نشده و ترک کار کرده است. آیا کارفرما می‌تواند سفته‌هایی را به اجرا بگذارد که موقع استخدام گرفته است؟

بله. این اقدام کارفرما قانونی است. پیشنهاد می‌شود که هنگام استخدام، در متن سفته‌ها تضمینی‌بودنشان قید شود. در این‌ صورت اگر کارفرما قصد به‌اجراگذاشتن سفته‌ها را داشته باشد، باید تقصیر و کوتاهی کارگر در محیط کار را اثبات کند.

– آیا در صورت ترک کار به کارگر سنوات عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی تعلق نمی‌گیرد؟

این موضوع در بندهای چهارم و پنجم دستورالعمل شماره ۱۷ وزارت کار و امور اجتماعی قید شده بود، اما با صدور رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در اسفندماه سال ۱۳۹۵ منتفی شد. در حال حاضر، کارگران در صورت ترک کار پیش از انقضای مدت قرارداد، مستحق دریافت سنوات خدمت نسبت به مدت کارکردشان هستند.

سخن پایانی

اگر از شرایط کاری و محیط کار ناراضی هستیم و تلاشمان برای حل مشکل هم بی‌فایده باشد، طبیعی است که از ادامه همکاری صرف‌نظر کنیم. با وجود این، بر اساس قانون ترک کار، نمی‌توانیم ناگهانی و بدون هیچ مقدمه‌ای از انجام وظایف شغلی خودداری کنیم. همان‌طور که در این مقاله گفتیم، در صورت انصراف از ادامه همکاری، باید موضوع را حداقل از یک ماه قبل به کارفرما اطلاع بدهیم. در غیر این صورت، کارفرما این حق را دارد که علیه ما به‌دلیل ترک کار اقامه دعوا کند.

در این مقاله، عواقب قانونی ترک کار را گفتیم و به ۱۰ سؤال رایج در این زمینه پاسخ دادیم. شما هم تا به‌ حال با این مسئله روبه‌رو شده‌اید؟ لطفا از تجربیات‌تان برایمان بگویید.

شرایط و سهمیه خرید دلار با کارت ملی

فروش دلار با قیمت ارزان‌تر از بازار آزاد با کارت ملی از خرداد از سر گرفته شد اما سهمیه و مرجع قیمت آن تغییر کرده است.

شرایط و سهمیه خرید دلار با کارت ملی

قیمت دلار توافقی و با سهمیه کارت ملی هم‌اکنون هزار تومان از قیمت دلار آزاد ارزان‌تر است و این اختلاف سود ۲ میلیون تومانی برای خریداران به ارمغان می‌آورد.

«دلار توافقی» دلاری است که برخی صرافی‌های مجاز به مشتریان خود با شرط ارائه کارت ملی و به میزان محدود می‌فروشند. قیمت دلار توافقی کمتر از قیمت دلار در بازار آزاد است. به همین دلیل مورد استقبال قرار گرفته و در مقاطغی دوباره شاهد صف‌کشی مردم مقابل صرافی‌ها در خیابان فردوسی بودیم.
دلار توافقی ۲۲ خرداد ۱۴۰۱ متولد شد. زمانی که بانک مرکزی با هدف پاسخ به تقاضای بازار و کاهش التهابات قیمت دلار (که به سطحی بی‌سابقه رسیده بود) به صرافان اجازه داد ارز اسکناس صادرکنندگان را با نرخی توافقی از آنها خریداری کنند. بانک مرکزی همچنین با احیای کد ۲۴ سرفصل مصارف ارزی، بار دیگر فروش «ارز سهمیه‌ای» با کارت ملی را مجاز شمرد.

دو تفاوت اصلی خرید دلار سهمیه کارت ملی با قبل

تا حدود ۶ ماه قبل نیز صرافی‌ها با کارت ملی به متقاضیان، دلار ارزان‌تر از بازار آزاد می‌فروختند. اما اینبار فروش ارز با کارت ملی حداقل دو تفاوت در نرخ فروش و میزان سهمیه دارد:

۱) نرخ فروش دلار: قیمت دلار سهمیه‌ای را قبلا صرافی ملی روزانه تعیین و اعلام می‌کرد. اما الان مبنا برای فروش ارز «نرخ توافقی ارز خریداری شده از صادرکننده به اضافه حاشیه سود یک درصدی صراف» است. نرخ دلار توافقی اکنون بالغ بر ۲ هزار تومان بیشتر از نرخ صرافی ملی است، اما همچنان نسبت به بازار آزاد حدود ۱۵۰۰ تومان ارزان‌تر است. (ضمنا، مسافران همچنان می‌توانند دلار مسافرتی با نرخ صرافی ملی بخرند.)

۲) میزان سهمیه دلار: پیش از این هر فرد در سال با کارت ملی می‌توانست تا سقف ۲۰۰۰ یورو معادل حدود ۲۲۰۰ دلار ارز بخرد. این سهمیه اکنون به ۲۰۰۰ دلار کاهش یافته است.

همچنین گزارش‌های میدانی بورسان حاکی از آن است که این ارز فعلا تنها به صورت دلاری و نه یورویی پرداخت می‌شود.

قیمت دلار توافقی چند است؟

نرخ دلار توافقی ثابت نیست و توسط نهاد خاصی تعیین نمی‌شود. بلکه در هر صرافی و در هر روز ممکن است متفاوت باشد. چراکه هر صرافی طی مذاکره با صادرکنندگان ارز را به نرخ توافقی از آن‌ها می‌خرد و به همین دلیل قیمت فروش دلار با کارت ملی در صرافی‌های مختلف کمی متفاوت است.

بر اساس اعلام کانون صرافان، قیمت فروش دلار با کارت ملی امروز ۳۰۱۸۰ تومان بود که هزار تومان کمتر از نرخ بازار آزاد است و سود ۲ میلیون تومانی برای خریداران به همراه دارد.

شرایط و سهمیه خرید دلار با کارت ملی

روش های خرید ارز دلار از صرافی

سود ۲ تا ۳ میلیون تومانی به خریداران دلار سهمیه‌ای

اختلاف قیمت دلار سهمیه کارت ملی و آزاد در گذشته سودهای چندین میلیون تومانی برای آن‌هایی به همراه داشت که با کارت ملی در صف می‌ماندند و با فروش ارز سهمیه‌ای در بازار آزاد، سودهای قابل توجه به جیب می‌زدند. اتفاقات عجیبی همچون اجاره کارت ملی یا آوردن افراد با اتوبوس به تهران برای استفاده از کارت ملی آن‌ها محصول همین رانت ارز سهمیه‌ای بودند. اما از آذر سال گذشته، بانک مرکزی این نوع فروش دلار را به مسافران محدود کرد. ارائه بلیط، گذرنامه، ویزا و رسید پرداخت عوارض خروج از کشور شرط جدید دریافت دلار ارزان به نرخ صرافی ملی بود.

حالا بار دیگر رانت خرید ارز با کارت ملی احیا شده است. اختلاف ۱۰۰۰ تومانی قیمت دلار توافقی با بازار آزاد، در حال حاضر سود ۲ میلیون تومانی برای افراد به ارمغان می‌آورد. این سود در هفته‌های قبل تا ۳ میلیون تومان نیز بود.

چطور ارز سهمیه‌ای بخریم؟

برای دریافت ارز با کارت ملی توجه به ۴ نکته ضروری است:

۱- الزامی بودن حضور شخص

۲- ارائه کارت ملی هوشمند (در صورتی که کارت ملی هوشمند شما صادر نشده باشد، می‌توانید با در دست داشتن شناسنامه و برگه تعویض کارت ملی مراجعه کنید.)

۳- پرداخت با کارت بانکی به نام شخص (با توجه به آنکه سقف تراکنش روزانه با هر کارت بانکی ۵۰ میلیون تومان است، برای پرداخت مبالغ بیشتر باید دو کارت بانکی به همراه داشته باشید. برای مثال، اگر ۲ هزار دلار با نرخ کنونی حدود ۳۰ هزار تومان بخرید، مجموعا باید ۶۰ میلیون تومان بپردازید که پرداخت آن با استفاده از دو کارت بانکی ممکن است. البته برخی صرافی‌ها نیز اجازه می‌دهند که ۱۰ میلیون تومان مازاد را به صورت اینترنتی کارت‌به‌کارت کنید.)

۴- سیم‌کارت به نام شخص

دلار با کارت ملی را از کدام صرافی‌ها بخریم؟

قابل ذکر است که تمام صرافی‌ها با مشاهده کارت ملی به شما ارز نمی‌فروشند. عده محدودی از صرافی‌های مجاز بانکی هستند که مجوز چنین کاری را دارند و البته در صورتی این کار را خواهند کرد که یا از صادرکننده دلار خریده باشند یا ارز سایر صرافی‌ها (که به همین روش از صادرکننده دلار دریافت کرده‌اند) را در بازار متشکل ارزی از آن‌ها بخرند.

توصیه می‌شود افراد پیش از مراجعه به صرافی، با آنها تماس بگیرند و از فروش ارز به این روش در صرافی موردنظر مطمئن شوند. اما راه‌کار دیگری که برخی خریداران ارز در روزهای اخیر در خیابان فردوسی در پیش گرفتند، رهگیری صف‌های پشت در صرافی‌ها بوده است. به عبارتی هر صرافی که مردم مقابل آن صفی طولانی تشکیل داده‌اند، احتمالا با کارت ملی دلار می‌فروشد!



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.