پشتوانه بیت کوین چیست؟
بیت کوین نیازی ندارد توسط یک موضوع ملموس و با ارزش پشتیبانی شود. مثل ارزهای فیات(مثل دلار، یورو و..)، بیشتر ارزش آن از اعتماد مصرف‌کننده ناشی میشود. امروز به یکی از مقاله‌های سایت decrypt در این خصوص می‌پردازیم با ما همراه باشید.
فهرست عناوین
مقدمه
با وجود تصور غلط رایج مبنی بر اینکه بیت کوین هیچ ارزشی ندارد، در زمان نگارش این مقاله، ارزش بازار آن در حدود ۳۶۰ میلیارد دلار است که خلاف این موضوع را نشان می‌دهد.
مثل دلار آمریکا و اکثر ارزهای فیات، بیت کوین توسط دارایی‌های فیزیکی پشتیبانی نمیشود. در عوض ارزش آن به عنوان روش پرداخت ثابت شده است.
این استدلال که بیت کوین هیچ ارزشی ندارد، چون هیچ چیز فیزیکی آن را پشتیبانی نمی‌کند، همچنان یکی از سوتفاهمات مهم در مورد این ارز دیجیتال است.
این دیدگاهی است که توسط دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده و همچنین وارن بافت سرمایه‌دار بزرگ میلیاردر تداوم یافته است. هر دو نفر ارزش بیت کوین را انکار می‌کنند.
اما حالا که بیت کوین ششمین ارز ارزشمند است، این سوال پیش می‌آید که دقیقاً با چه چیزی پشتیبانی میشود؟
منبع ارزش: بیت کوین در مقابل ارز فیات
در قرن اخیر، بیشتر ارزهای کاغذی و سکه‌ها با طلا قابل معامله بودند. بسیاری از کشورها از یک سیستم پولی موسوم به استاندارد طلا پیروی می‌کنند. بر این اساس دولتها نرخ ثابتی برای پول ملی و طلا وضع می‌کنند. به همین دلیل کشورها باید ذخائر کافی طلا را در خزانه‌های خود نگهداری کنند تا ۱۰۰ درصد ارز در گردش خود را پس بگیرند. به این ترتیب این ارز فیات یا استاندارد طلا؟ اطمینان حاصل میشود که مردم در صورت تمایل همیشه می‌توانند ارز خود را با طلا مبادله کنند.
با این حال در زمان رکود اقتصادی این موضوع دولتها را تحت فشار قرار داد چون آنها قادر به تهیه ارز فیات یا استاندارد طلا؟ طلای بیشتر برای گسترش عرضه پول و پوشش هزینه‌ها نبودند. این سیستم تامین پشتیبان طلا، در سال ۱۹۲۹-۱۹۳۰ توسط استرالیا و نیوزیلند، در سال ۱۹۳۱ توسط کانادا، آلمان، انگلستان و در سال ۱۹۳۳ توسط ایالات متحده تا حدودی رها شد.
بعد از آنه ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا تبدیل‌پذیری دلار آمریکا به طلا را خاتمه داد، در سال ۱۹۷۱ ایالات متحده به طور کامل استاندارد طلا را کنار گذاشت. در عوض دولتها به این سیستم روی آوردند که دیگر پول ملی توسط کالایی همچون طلا پشتیبانی نمی‌شد. دولت به بانک‌های مرکزی اجازه داد هر زمان که لازم شد پول جدید چاپ کنند. گرچه پول جدید ارزش ذاتی ندارد، اما ارزش آن با تغییر عرضه و تقاضا و قدرت دولت تعیین میشود.
از آنجا که دولتها فقط پرداخت مالیات را با ارز فیات می‌پذیرند و فرار مالیاتی غیرقانونی است، ارزش آنها نیز تا حدی با نیاز به پرداخت مالیات حفظ میشود. بنابراین در حالیکه ارزهای فیات به طور رسمی با هیچ چیزی پشتیبانی نمیشود، ما تمایل داریم که در ازای دریافت کالا و خدمات از این ارز استفاده کنیم و اساسا اعتماد ما به ارز فیات برای خرید، قدرت و ارزش ایجاد می‌کند.
آیا بیت کوین توسط ریاضیات پشتیبانی میشود؟
مانند دلار آمریکا، بیت کوین توسط کالای فیزیکی پشتیبانی نمیشود و در عوض ارزش خود را از راه‌های دیگر بدست می‌آورد. از آنجا که هیچ کالایی از بیت کوین پشتیبانی نمی‌کند، بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که بیت کوین هیچ ارزشی ندارد.
با این حال، در زمان نگارش این مقاله، ارزش هر واحد بیت کوین، بیش از ۱۹ هزار دلار است و ارزش بازار کل(ارزش یک واحد ضرب در تعداد بیت کوین در گردش)، تقریباً ۳۶۰ میلیارد دلار است که به وضوح نشان می‌دهد که این ارز توسط تعداد زیادی از مردم قابل اعتماد و ارزش است.
اما در حقیقت هیچ چیز فیزیکی از بیت کوین پشتیبانی نمی کند. فقط ریاضیات پیچیده‌ای که زیربنای فناوری بلاکچین است، این اطمینان را می‌دهد که بیت کوین دارای تعداد محدود و در برابر سانسور مقاوم است. بدین ترتیب این موضوعات بخشی از ارزش آن را در بر می‌گیرد.
همانطور که آنتونی پمپلیانو(Anthony Pompliano) در یک میزگرد در CNBC گفت: “اگر به بیت کوین اعتقادی ندارید، اساساً می‌گویید که به رمزنگاری اعتقادی ندارید.”
پول یا ارز فیات چیست؟
پول فیات به واحد پولی گفته میشود که دولتها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.
به گزارش منیبان، ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.
در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولتها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.
متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:
کمیابی (Scarcity): پول فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.
هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.
واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.
نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولتها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.
سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟
تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولتها و بانک‌های مرکزی کنترل میشود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.
تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پولهای جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پولهای فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.
به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمیشوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.
لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.
آیا طلا برای سرمایه‌گذاری گزینه‌ی مناسبی است یا نه؟
شاید بارها این سوال در ذهن شما ایجاد شده باشد که آیا طلا برای سرمایه‌گذاری مناسب است یا نه؟ طلا از گذشته تا به امروز نقش مهمی در اقتصاد بسیاری از کشورها داشته است. اگرچه طلا دیگر یکی از انواع اصلی ارز در نظر گرفته نمیشود، همچنان یک سرمایه‌گذاری امن و طولانی مدت است و می‌تواند یک سرمایه اضافی ارزشمند به خصوص در بازار کم رونق باشد.
طلا به مدت صدها سال یک ارز جهانی بود. استاندارد طلا به دلیل ارزش شناخته شده در سراسر جهان حتی ۱۵۰۰ سال پیش در دوران امپراتوری روم شرقی نیز به کار می‌رفت. تا همین اواخر، طلا به عنوان اندوخته ارزی جهانی استفاده میشد.
در سال ۱۹۴۴، بعد از امضای توافقنامه برتون وودز، دلار به جای طلا جایگزین اندوخته ارزی جهانی شد. ولی حتی بعد از این توافق، طلا همچنان برای پشتیبانی از ارزهای داخلی کشورهای مختلف به کار گرفته میشد. در سال ۱۹۷۱، ریچارد نیکسون استاندارد طلا را در ایالات متحده حذف کرد و کشورهای دیگر نیز خیلی زود همین رویکرد را در پیش گرفتند.
مزایای طلا برای سرمایه‌گذاری
طلا اگرچه دیگر یکی از انواع اصلی ارز در کشورهای توسعه یافته نیست، به چند دلیل همچنان یک سرمایه‌گذاری محبوب است.
۱. نقدینگی
طلا را در هر جهای جهان به راحتی میتوان به پول نقد تبدیل کرد. جدا از پول واقعی، نقدینگی و جهانی بودن طلا بی-نظیر است.
۲. ارزش خود را حفظ می‌کند
طلا در طول زمان ارزش خود را حفظ می‌کند. اقتصاددانان استدلال می‌کنند که حتی قیمت طلا نشان دهنده ارزش آن نیست. یعنی، حتی اگر قیمت آن کاهش پیدا کند، ارزش اساسی آن خیلی تغییر نمی‌کند. دلیل این مساله بیشتر این است که طلا یک کالا با مقدار ثابت است، در حالیکه دلار ایالات متحده نوعی ارز فیات در نظر گرفته میشود که هیچ ارزش ذاتی ندارد.
۳. در برابر تورم مقاوم است
وقتی تورم وجود داشته باشد ارزش طلا بالا می‌رود. از آنجایی که طلا با دلار ایالات متحده قیمت‌گذاری میشود، هرگونه کاهش قیمت دلار منطقا باید منجر به قیمت بالاتر طلا شود. در نتیجه، در طول تورم، طلا سرمایه‌گذاری بسیار پایدارتری نسبت به پول نقد است.
۴. تنوع
اضافه کردن اوراق مختلف به سهام یکی از روش‌های اساسی تنوع‌بخشی و کاهش دادن ریسک کلی سرمایه‌گذاری است. علاوه بر این، از آنجایی که طلا اغلب برعکس بازار بورس و ارزش ارز حرکت می‌کند، یک راه بسیار کارآمد برای تنوع‌بخشی است.
۵. سرمایه‌گذاری مطلوب جهانی
طلا همچنان یک کالای جهانی است. اگرچه کشورها قراردادهای آتی، خزانه‌ها و سایر اوراق خود را در سطح جهان می‌فروشند، این موارد برخلاف طلا در معرض هرج و مرج سیاسی هستند.
۶. طلا به عنوان ورودی در محصولات استفاده میشود
از آنجایی که طلا در تولید محصولات مختلف مثل جواهرات و لوازم الکترونیکی به کار می‌رود، تقاضای پایدار دارد که قیمت آن را بیشتر تثبیت می‌کند. علاوه بر این، وقتی تقاضای طلا افزایش پیدا می‌کند، این بازارها می‌توانند موجب افزایش قیمت آن شوند.
معایب طلا برای سرمایه‌گذاری
درحالیکه طلا به دلایل بیان شده می‌تواند یک سرمایه‌گذاری خوب باشد، معایبی نیز دارد:
۱. طلا درآمد منفعل ندارد
سرمایه‌گذاری‌های دیگر مثل سهام و اوراق ممکن است بخشی از ارزش خود را از درآمد منفعل به شکل بهره و سود سهام بدست بیاورند. با این حال، تنها بازده طلا زمانی است که ارزش آن افزایش پیدا کرده باشد و آن را بفروشید.
۲. طلا می‌تواند حباب ایجاد کند
در اقتصادهای آشفته، بسیاری از افراد شروع به سرمایه‌گذاری روی طلا می‌کنند، ولی وقتی سرمایه‌گذاران دچار ترس میشوند، قیمت طلا ممکن است بیش از حد افزایش پیدا کند. این یعنی سرمایه‌گذاری شما با اصلاح شدن قیمت ارزش خود را از دست می‌دهد.
۳. به ذخیره کردن فیزیکی و بیمه نیاز دارد
اگر طلای واقعی و فیزیکی خریداری کنید، نه تنها باید آن را انبار کنید، بلکه باید آن را بیمه کنید. در غیر این صورت، در صورتی که آسیب ببیند یا به سرقت برود نمی‌توانید آن را جایگزین کنید.
۴. نرخ مالیات درآمد سرمایه در بیشتر سرمایه‌گذاری‌های طلا بالاتر است
از آنجایی که طلا در ایالات متحده قابل وصول است، نرخ مالیات درآمد سرمایه آن ۲۸ درصد است که بسیار بالاتر از نرخ‌های معمولی ۱۵ درصدی است. در نتیجه، شرکت‌های استخراج معدنی که مستقیما روی طلا سرمایه‌گذاری نمی‌کنند همچنان مالیات با نرخ معمولی پرداخت می‌کنند.
۵. افزایش ارزش طلا با کاهش ارزش ارز محلی همراه است
بسیاری از اقتصاددانان استدلال می‌کنند که ارزش طلا فقط زمانی افزایش پیدا می‌کند که قیمت دلار کاهش پیدا کند یا تورم قوی باشد. در نتیجه، منتقدان احساس می‌کنند طلا بازده کافی در بازارهای دیگر فراهم نمی‌کند.
چه زمانی روی طلا سرمایه‌گذاری کنیم؟
بهترین زمان برای سرمایه‌گذاری روی طلا وقتی است که انتظار برود تورم چیره شود و ارزش ارز ملی را کاهش دهد. هر چقدر این کاهش را زودتر شناسایی کنید، فضای بیشتری برای سود کردن خواهید داشت. شاخص‌های مهم مثل افت بازار سهام و آشفتگی سیاسی ممکن است نشان دهنده کاهش ارزش ارز کشور در آینده باشند. اطلاعیه‌های بانک‌های ذخیره در مورد چاپ ارز بیشتر نیز ممکن است نشان دهد زمان برای سرمایه‌گذاری روی طلا مناسب است.
وقتی ارز محلی قوی باشد و انتظار تورم وجود نداشته باشد، فضای زیادی برای افزایش قیمت طلا وجود ندارد. در نتیجه، اگر انتظار برود تقاضای بازارهایی که به طلا نیاز دارند افزایش پیدا کند، مثل جواهرسازی و لوازم الکترونیک، روی طلا سرمایه‌گذاری کنید تا از فشار قیمت بالقوه سود کنید.
با این حال، در عمل استراتژی سرمایه‌گذاری منفعل خرید و نگهداری ممکن است بهترین گزینه برای یک سرمایه‌گذار معمولی باشد. از آنجایی که اقتصادها چرخه‌ای هستند، وقتی قیمت طلا پایین است آن را خریداری کنید و فرقی نمی‌کند که کشورتان در حال حاضر دچر آشفتگی باشد یا فکر کنید قرار است دچار آشفتگی شود. به این ترتیب وقتی همه در حال خرید طلا هستند و قیمت آن بالا می‌رود نگرانی نخواهید داشت.
هر زمانی تصمیم به خرید طلا گرفتید مطالعه این مطلب را هم از دست ندهید: نکات مهم قبل از خرید طلا.
چه درصدی از مجموع سرمایه‌گذاری باید طلا باشد؟
هیچ قانون محکمی در این رابطه وجود ندارد. میزان طلا در مجموعه سرمایه‌گذاری به احساسی که نسبت به بازار دارید، مقاومت‌تان در برابر نوسانات و نیازهای مالی کلی و جدول زمانی‌تان بستگی دارد.
از آن جایی که طلا یکی از چند سرمایه‌گذاری محدودی است که عملکرد خوبی در بازار کم رونق دارد، تصور کنید دچار کم رونقی شده‌اید و از آن برای ساخت یک مجموعه سرمایه‌گذاری تهاجمی و سرشار از سهام استفاده کنید. در نهایت، باید استراتژی‌های مدیریت سرمایه مشابه برای تخصیص دادن طلا برای خرید سرمایه‌گذاری‌های دیگر استفاده کنید.
روش‌های مختلفی برای سرمایه‌گذاری روی طلا وجود دارد
برای اینکه روی طلا سرمایه‌گذاری کنید راه‌های مختلفی پیش پای شماست، که هر کدام مزایا و معایب خودشان را دارند. روش‌هایی که پیش روی شماست را بررسی کنید و ببینید که کدام یک ریسک کمتری برایتان بهمراه دارد.
۱. مستقیما طلا بخرید
می‌توانید طلا را به صورت مستقیم به شکل شمش یا سکه خریداری کنید. بعد از خرید باید این کمیت فیزیکی را نگهداری کنید و آن را در آینده بفروشید. مالکیت طلای واقعی حس خوبی می‌دهد، ولی باید مراقب باشید. بزرگ‌ترین نقص مالکیت طلا به این شکل این است که باید برای بیمه یا انبار کردن آن هزینه کنید.
۲. سهام شرکت طلا خریداری کنید
می‌توانید سهام شرکتی که طلا تولید می‌کند را نیز خریداری کنید. ارزش این سهام به شدت با ارزش خود طلا همبستگی دارد. همچنین ممکن است سود سهام شرکت را نیز دریافت کنید.
۳. آینده و گزینه‌های طلا
می‌توانید از طریق مشتقات مالی که روی سرمایه‌گذاری طلا تخصص دارند روی طلا سرمایه‌گذاری کنید، مثل گزینه اختیار معامله با قیمت آستانه. گزینه خرید زمانی مناسب است که انتظار برود ارزش طلا افزایش پیدا کند. از طرف دیگر، گزینه گزینه فروش زمانی مناسب است که انتظار برود قیمت طلا کاهش پیدا کند. مانند سایر مشتقات، گزینه‌ها و آینده طلا ریسک دارد. ممکن است سود زیادی بدست بیاورید یا به شدت ضرر کنید.
۴. روی یک ETF طلا سرمایه‌گذاری کنید
ETF طلا یک صندوق قابل معامله در بورس است که در سرمایه‌گذاری روی طیف گسترده‌ای از اوراق طلا تخصص دارد. این تنوع می‌تواند تا حدودی ریسک را کاهش دهد. دو ETF طلای محبوب در بازار streetTRACKS Gold Trust و iShares COMEX Gold Trust هستند. در ایران می‌توانید گواهی سپرده طلا بخرید، یا اینکه سرمایه خود را بر روی صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا مانند صندوق عیار کارگزاری مفید متمرکز کنید.
کلام آخر
طلا در صورت شکست خوردن گزینه‌های دیگر، می‌تواند یک سرمایه‌گذاری سودآور باشد. اگر نگران تورم یا کاهش ارزش ارز کشورتان هستید، می‌توانید طلا را به مجموعه سرمایه‌گذاری‌تان اضافه کنید. در نتیجه، قبل از سرمایه‌گذاری حتما سرمایه‌گذاری خاصی که مدنظر دارید را بررسی کنید. برای مثال، ذخیره کردن ارز فیات یا استاندارد طلا؟ و بیمه طلای فیزیکی دقیقا چقدر هزینه در بر دارد؟ تفاوت مالیات بر درآمد سرمایه‌گذاری روی ETF طلا و ETF استخراج طلا چقدر است؟ بررسی جزئیات شما را قادر می‌کند تفاوت زیادی در سود نهایی حاصل کنید.
خرید طلای زیاد در اقتصاد آشفته هر چقدر هم وسوسه برانگیز باشد، سعی کنید جوگیر نشوید. حباب طلا وجود دارد و برای اینکه دارایی‌هایتان بیش از حد از یک نوع باشد، همیشه باید یک سرمایه‌گذاری متنوع داشته باشید.
نظر شما در مورد سرمایه‌گذاری روی طلا در یک اقتصاد کم رونق چیست؟ لطفا دیدگاه خودتان را با ما در میان بگذارید.
پول یا ارز فیات چیست؟
ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.
در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولتها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.
متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:
کمیابی (Scarcity): پول فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.
هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.
واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.
نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولتها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.
سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟
تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولتها و بانک‌های مرکزی کنترل میشود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.
تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پولهای جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پولهای فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.
به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمیشوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.
لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.
چرا بیت کوین ارزشمند است؟(ارزش بیت کوین)
یک ارز موفق علاوه بر ارز فیات یا استاندارد طلا؟ حفظ ارزش باید ویژگی های مربوط به کمیابی، تقسیم پذیری، سهولت استفاده و قابلیت انتقال را هم داشته باشد و بیت کوین دارای تمام این ویژگی ها است.
بیت کوین روشی کارآمد برای انتقال پول از طریق اینترنت است و توسط شبکه های غیرمتمرکز با مجموعه ای از قوانین مشخص کنترل میشود، از همین رو میتوان آن را جایگزینی برای ارزهای فیاتِ (پولهای رایج) تحت کنترل بانک مرکزی دانست.
در دنیای مدرن، ارزهای ضرب شده شکل پول کاغذی را به خود گرفتند که همان ارزش واقعی سکه ها و فلزات گرانبها را ندارند. حتی امروز بیشتر مردم از ارز الکترونیکی و شیوه های پرداخت الکترونیکی استفاده می کنند. برخی از انواع ارز هایی که به آنها تکیه می شود، در واقع نماینده هر سکه یا اسکناس هستند که نشانگر مقدار مشخصی از یک کالاست.چون کشورها استاندارد طلا را کنار گذاشته اند، بسیاری از ارزهایی که امروز مورد استفاده قرار دارند به عنوان ارز بدون پشتوانه محسوب می شوند.
چرا ارزها ارزش دارند؟ (ارز موفق)
یک ارز در صورتی قابل استفاده است که ذخیره ارزش باشد. باید به این اطمینان رسید که ارزش آن در میان جامعه صفر نمیشود.
بسیاری جوامع در طول تاریخ، از کالاها و فلزات گرانبها برای پرداخت استفاده می شد چون تصور می شد ارزش ثابتی دارند. فراد مجبور بودند مقادیر بالایی از دانه های کاکائو، طلا یا هر شکل دیگری از ارز را با خود حمل کنند بنابراین جوامع بالاخره به سکه های ضرب شده روی آوردند. باز هم دلیل قابل استفاده بودن این ارزهای ضرب شده اطمینان به ارزش آنها بود. سرانجام جوامع تصمیم گرفتند از ارزهای جدید به عنوان یک جایگزین استفاده کنند. با این وجود، قابل استفاده بودنِ بسیاری از ارزهای اولیه، قابل اطمینان بودنِ آنها، ساخته شدن از فلزاتی با ماندگاری طولانی و ریسک کم در ارتباط با کاهش ارزش، باعث میشد تا همچنان مورد استفاده قرار بگیرند.
در عصر مدرن، ارزهای جدید غالباً شکل اسکناس به خود گرفتهاند که ارزش حقیقی و ذاتی آنها به اندازه سکههای قدیمی که از فلزات گرانبها ساخته میشدند، نیست. البته اکنون بیشتر افراد پرداختهایشان را از طریق اینترنت یا همان ارزهای الکترونیکی انجام میدهند که مانند همان اسکناسها هستند با این تفاوت که به جای فیزیکی بودن، توسط دولتها روی سرورهای کامپیوتری ایجاد میشوند.
زمانی اسکناسها دارای پشتوانه طلا بودند. یعنی به اندازه همان مقدار پولی که دولت چاپ میکرد، در خزانه طلا ذخیره میشد. اما پس از خارج شدن ایالات متحده از قانون استاندارد طلا در سال ۱۹۷۰، اکنون حدود ۵۰ سال است که تقریباً تمام ارزهای دولتی موجود، هیچگونه پشتوانهای ندارند و به همین دلیل به آنها فیات (به معنای بدون پشتوانه) میگویند. ارزهای فیات بهوسیله دولت عرضه شده و توسط هیچ کالایی پشتوانهسازی نمیشوند.
دیدگاه شما